پـاییز را دوسـت دارم چـون مـعافم مـی کـند....
از پـنهان کـردن دردی کـه در صـدایم مـی پـیچد....
از اشـکی کـه در نـگاهم مـی چـرخد....
آخـر هـم خـیال مـی کـنند کـه سـرما خـوردم...!
نظرات شما عزیزان:
این است دنیای امروز: نگاه کودکش پر از آرزوست
نگاه جوانش پر از حسرت
و نگاه سالمندش پر از افسوس
انصاف نیست دنیا آنقدر کوچک باشد
که آدم های تکراری را روزی صد بار ببینیم
نگاه جوانش پر از حسرت
و نگاه سالمندش پر از افسوس
انصاف نیست دنیا آنقدر کوچک باشد
که آدم های تکراری را روزی صد بار ببینیم
من را بی وفا خطاب می کنند
ولی ای کاش میگفتند
که من بی وفای کدام باوفا هستم...!
ولی ای کاش میگفتند
که من بی وفای کدام باوفا هستم...!
در این هیاهوی خلق
که پُتک بر آرامش ات میزند
دلم پیاده رویی میخواهد , بارانی!
دست خودم را بگیرم
برویم صحبت کنان
تا انتهای گریستنِ آخرین ابرِ زندگی!
نفرین به اجتماع
که نمی گذارد صدا به صدا برسد!
که پُتک بر آرامش ات میزند
دلم پیاده رویی میخواهد , بارانی!
دست خودم را بگیرم
برویم صحبت کنان
تا انتهای گریستنِ آخرین ابرِ زندگی!
نفرین به اجتماع
که نمی گذارد صدا به صدا برسد!
برچسبها: